Środa24.04.24
Imieniny:Horacego, Feliksa, Grzegorza
Biuletyn Informacji Publicznej



Uroczyste odsłonięcie tablicy pamiątkowej w Grzebsku

W dniu 11 listopada dokonano uroczystego odsłonięcia tablicy pamiątkowej poświęconej Stanisławowi Grzepskiemu.

DSC01350

 

 

 

 

 

 

 

11 listopada 2014 roku obchodzono 96. Rocznicę Odzyskania przez Polskę Niepodległości. Nasza Ojczyzna po 123 latach zniewolenia przez państwa zaborcze  w dniu 11 listopada 1918 roku stała się wolna.

W tym szczególnym dla wszystkich Polaków dniu 11 listopada nastąpi odsłonięcie tablicy pamiątkowej  poświęconej Synowi Tej Ziemi, wybitnemu matematykowi – Stanisławowi Grzepskiemu. Symbolicznego odsłonięcia tablicy pamiątkowej oraz złożenia kwiatów dokonali:

Starosta Mławski – Pan Włodzimierz Wojnarowski
Prezes Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Mławskiej – Pan Przemysław Miecznik;
Dyrektor Wydziału Duszpasterskiego Kurii Diecezjalnej Płockiej – Ksiądz  doktor Jarosław Kamiński;
Przewodniczący Rady Gminy Wieczfnia Kościelna – pan Tadeusz Sieński;
Sołtys wsi Grzebsk – Pan Andrzej Jędrzejewski.
Proboszcz Parafii pw. św. Leonarda – Ksiądz Krzysztof Dziadak;
Wójt Gminy Wieczfnia Kościelna – Pan Jan Warecki;

Stanisław Grzepski (Grzebski) (ur. 1524 w Grzebsku (dawniej Grzepsk) koło Mławy, zm. 1570) – polski szlachcic, wybitny uczony Renesansu, matematyk, polihistor, filolog klasyczny (grecysta), historyk, numizmatyk oraz profesor Akademii Krakowskiej.

Urodził się w 1524 roku w niewielkim rodowym folwarku o nazwie Grzebsk koło Mławy, należącym wówczas do starego rodu, wywodzącego się z mazowieckiej szlachty, który podupadł materialnie. Już jako dziecko zdradzał zdolności językowe, rozpoczynając samodzielną naukę. W wieku czternastu lat, w 1537 roku, wstąpił do Akademii Krakowskiej, gdzie rozpoczął naukę na wydziale filozofii. Na uczelni kontynuował również studia języków starożytnych. Jego pasją była filologia klasyczna, a zainteresowania językowe spowodowały, że wkrótce stał się poliglotą, który w dobrym stopniu opanował kilka starożytnych języków – łacinę, grekę, a w okresie późniejszym także język hebrajski.

W 1549 roku, ze względu na bunt żaków w Krakowie, do którego doszło 4 czerwca tego roku, nie otrzymał pierwszego stopnia naukowego, jaki mu przysługiwał na uniwersytecie – bakalaureatu. Opuścił miasto i przez kolejne siedem lat prowadził życie wędrownego żaka, odwiedzając oprócz rodzinnego Grzebska także Wrocław, Królewiec oraz Koźminek pod Kaliszem. We Wrocławiu nawiązał kontakt m.in. z drukarzem Andrzejem Winklerem.

W wieku 32 lat, w roku 1556, powrócił do macierzystej uczelni, gdzie złożył egzamin na bakałarza. Wkrótce po raz kolejny opuścił Kraków i udał się do Grzebska, gdzie – w zetknięciu z realiami gospodarskimi – podjął decyzję o karierze nauczycielskiej. Powrócił na krakowską uczelnię w 1562 roku i po złożeniu egzaminu magisterskiego został przyjęty do Kolegium Mniejszego. W roku 1567 powołany zostaje do Kolegium Większego jako „profesor królewski”. Opłata, którą musi wnieść za ten akces zubaża go do tego stopnia, że jak podaje Jan Brożek „(…) pościeli żadnej nie miał, tylko wezgłówko skórzane, a pod głowę kładł sobie Pentateuchum albo, którą inną księgę grecką”.

Znane są trzy książki na temat matematyki, literatury starożytnej oraz numizmatyki, które opublikował Stanisław Grzepski. Pierwszym dziełem były wydane po grecku Dwa poematy Grzegorza Nazyanzeńskiego napisane przez starochrześcijańskiego autora, św. Grzegorza z Nazjanzu, żyjącego w latach 330–389. Grzebski opatrzył je własnym obszernym komentarzem odautorskim, napisanym w języku łacińskim. Sławę przyniosło mu jednak drugie dzieło, na temat geometrii.

W roku 1566 wydał pierwszy w Polsce podręcznik geodezji oraz miernictwa, napisany w języku polskim: Geometria, To jest Miernicka Nauka, po Polsku krótko napisana z Greckich i z Łacińskich ksiąg (Kraków, 1566)[4]. Dzieło jest uważane za pierwszą polską książkę techniczną. Ponieważ wiele greckich oraz łacińskich pojęć matematycznych nie miało wówczas żadnego odpowiednika w języku polskim Stanisław Grzepski w swoim dziele zaczął tworzyć polską terminologię nauk ścisłych. Terminy, dla których autor nie potrafił znaleźć odpowiedników, pozostawił po łacinie. Wiele terminów, które w języku staropolskim wprowadził Grzebski, ma dzisiaj jedynie znaczenie historyczne i nie jest używane. Kilka z nich, które autor zastosował po raz pierwszy, jest używane w języku polskim do dnia dzisiejszego.

Książka była podręcznikiem praktycznej geometrii. Był adresowany do zwykłych ludzi, zarówno mierniczych, jak i samouków, więc autor zastosował zwięzły i prosty język, który mógł być łatwo zrozumiany przez czytelników. Z tego względu wprowadził również pewne uogólnienia oraz unikał szczegółowych wyjaśnień, mających znaczenie jedynie akademickie i nieprzydatnych w praktyce.

informacje źródłowe – Wikipedia

więcej zdjęć – http://kuriermlawski.pl/229692,Wieczfnia-Koscielna-Narodowy-Dzien-Niepodleglosci-w-Grzebsku.html#axzz3J1dMc85q